با فرزند سرکش چطور برخورد کنیم؟

با فرزند سرکش چطور برخورد کنیم؟ این سوالی است که برای خیلی از پدر و مادرهایی که فرزند نوجوان دارند پیش می آید. بچه ها ممکن است در سنین مختلف، مخصوصا در نوجوانی و زمان بلوغ، دچار سرکشی و نافرمانی شوند. این موضوع معمولا با واکنش خانواده ها همراه بوده و باعث شده تا نسبت به آن نگران شوند. اما بخش زیادی از این موضوع روند طبیعی فرآیند بلوغ می باشد که به دلیل تغییرات در هورمون های بدن فرزندتان، این نوع رفتارها صورت می گیرد.

ما در این مقاله قصد داریم تا به روش هایی که کمترین تعارض و مشکل بین والدین و فرزندان رخ می دهد بپردازیم. همچنین می توانید در صورت نیاز به گرفتن مشاور و کسب موارد بهتر و بیشتر، با مرکز مشاوره تلفنی دکتر ذهن تماس حاصل کرده و با مشاورین و متخصصان ما در این زمینه صحبت نمایید.

بیشتر بدانید : طرز برخورد با دختران در سن بلوغ

با فرزند سرکش چطور برخورد کنیم بهتر است؟

در طول زمانی که فرزندتان وارد سنین نوجوانی و بلوغ می شود، متوجه می شوید که بیشتر با او بحث کرده و ممکن است نسبت به این موضوع احساس ترس یا ناراحتی داشته باشید، اما این را در نظر داشته باشید که این روند بسیار طبیعی می باشد. ممکن است در این راه تلاش های زیادی برای کمک به فرزندتان انجام داده که نتیجه عکس آن را دریافت نمایید.

فرزند شما نیز به دنبال ناراحت کردن شما نمی باشد و تنها این بخشی از فرآیند بلوغ و تغییرات هورمون ها در سطح بدنش است که به سرکشی و نافرمانی منجر می شود. آنها در این سن ممکن است متوجه تاثیر کلماتشان بر روی والدین نشده و به منظور حس استقلال طلبی که پیدا می کنند، در این راه با شما مخالفت های زیادی را نشان دهند.

برای اینکه میزان تعارضات بالا نرفته و شدت آنها افزایش پیدا نکند، راه حل هایی وجود دارد که در اولین قدم درک و همدلی با فرزندتان و شرایط دوران بلوغ او می باشد. شما می توانید زمانی را به گوش دادن به صحبت های او اختصاص داده و سعی کنید دیدگاه هایش را درک نمایید. همچنین شما نیز می توانید به موضوعاتی که باعث احساس ناراحتی، ترس یا رنجش در شما می شود پرداخته و با زبانی آرام و ملایم از حس هایی که تجربه می کنید، بگویید.

در اینجا چند نکته مهم در برخورد با نوجوانان در سنین بلوغ را یادآور شده که به شما در درک و تعامل بهتر با آنها، کمک می کند :

به آنها فضای کافی برای استقلال و درک خود و احساساتشان بدهید و اجازه دهید تا بصورت مستقل حل مسئله نمایند.
درباره تاثیر بلوغ بر بدنشان، درک حس ها و خلق و خویشان در این دوران توضیح داده و به پذیرش شرایطشان در این سن کمک نمایید.
مرزهای سالم و مورد نیاز در خانواده را حفظ کرده و در عین حال نیز به او فرصت هایی برای ابراز استقلال خود به شیوه سالم و ایمن بدهید.
رفتار مثبت او را ببینید و به عادات غذایی سالم و خوابیدن تشویق نمایید.

بیشتر بدانید : تربیت فرزند در سن بلوغ به چه صورت است؟

راه های جلوگیری از سرکشی فرزند چه می باشد؟

در دوران نوجوانی ممکن است فرزند شما با خشونت و رفتارهای پرخاشگرانه سعی در کنترل شرایط و رسیدن به خواسته ها و نیازهای خود داشته باشد. برای این رفتار نیاز است تا به او توضیح دهید که خشونت و پرخاشگری برای کسی قابل قبول نبوده و در محیط خانه باید همه افراد احساس امنیت نمایند.

شما می توانید در زمان های سرکشی و نافرمانی از نوجوان خود دور شده و به او توضیح دهید که زمانی که آرام شد، با او گفتگو می کنید و از این طریق به فرزندتان یاد می دهید و به او کمک می کنید که با روش های غیر خشونت آمیز و محترمانه با او ارتباط برقرار می کنید.

نوجوان خود را مورد قضاوت قرار ندهید. قضاوت کردن درباره او باعث شده تا احساس درک نشدن داشته و حس کند که نمی تواند از حق خود دفاع نماید. به او اجازه دهید تا درباره عملکرد خود صحبت کرده و از اظهار نظرهای توهین آمیز درباره انتخاب یا رفتارش بپرهیزید و از گفتن کلماتی مانند همیشه و هرگز، در جمله هایتان از استفاده نکنید چون باعث شده تا نوجوان شما احساس تدافعی گرفته و فکر کند که هیچوقت کارهای خوب او دیده نمی شود.
اینکه نوجوان شما احساس کند که او همیشه دردسر ساز می باشد، به جای تلاش برای عدم این کار، به رفتار مشکل ساز خود ادامه می دهد. سرزنش کردن زیاد شما بیشتر باعث سوق دادن او به سمت نافرمانی می شود.

از نصیحت کردن برای صحبت با فرزندتان استفاده نکرده و به جای آن او را درک نمایید. نصیحت کردن نه تنها که تاثیر گذار نمی باشد، بلکه حالت تدافعی نوجوانتان را نیز بیشتر می کند. شما می توانید درباره موضوعات، مشکلات و نگرانی هایتان با فرزندتان صحبت نمایید و از او در حل این مشکل ها کمک بخواهید. در واقع با کمک خودش به یک راه حل مشترک در این زمینه برسید و می توانید برای این کار انتظارات و خواسته های خود را مطرح کرده و انتظارات و خواسته های او را نیز بشوید، تا با هم به یک نظر واحد برسید.

سعی کنید همواره به صحبت های او به خوبی گوش داده و به احساساتش احترام بگذارید، احساس درک شدن و شنیده شدن در او باعث شده تا بیشتر با شما ارتباط برقرار کرده و حس کند که شما برای او امن و صمیمی هستید. در این سن غالبا فرزندان این باور را دارند که درک نشده و پذیرفتنی نیستند.