تربیت کودک ۶ تا ۸ سال به چه صورت است؟

تربیت کودک ۶ تا ۸ سال مانند هر دوره سنی کودک نیاز به آموزش و آگاهی درست دارد. این کودکان در این سنین در مرحله میانه دوران کودکی خود به سر می برند و نه به اندازه دوران خردسالی یکسری درک ها و توانایی ها در آنها شکل نگرفته و نه مثل دوران نوجوانی و جوانی دارای درک و فهم بالایی می باشند.

در این سنین رشد و تغذیه آنها نیز از اهمیت زیادی برخوردار بوده و بازی های آنها نسبت به دوران کودکی تغییرات زیادی می کند. تمایل کودکان در این سنین به بازی های کامپیوتری و وقت گذاشتن های طولانی با اینترنت زیاد شده و نیاز است تا در این خصوص مرزهای مشخصی داشته باشند. تربیت کودک در این سن از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

نکات مهم در تربیت کودک ۶ تا ۸ سال

همانطور که پیش تر اشاره کردیم این سن نیاز به قوانین محکم تر و شفاف تری داشته و پدر و مادر موظف به اجرای درست قوانین وضع شده دارند، بنابر این بسیار مهم است که در این بین با یکدیگر اتفاق نظر داشته و یکی متفاوت از دیگری عمل نکند. وضع کردن قوانین مشخص درباره مدت زمان و ساعت تماشای تلویزیون، زمان رفتن به رختخواب، مدت زمان بازی کردن، نوع بازی ها و سرگرمی ها و همچنین رفتارهای درست و نادرست باید به خوبی مشخص شود.

کودک شما در این سنین به مدرسه رفته و سالهای اولیه تحصیل خود را می گذراند، بنابر این نیاز است تا از عملکرد او در مدرسه اطلاع داشته و از مشکلات و موانع او در درس خواندن مطلع شوید. برای این کار بهتر است با مدرسه فرزندتان بصورت حضوری و یا تلفنی در ارتباط باشید.

یادگیری و اهمیت نظم و انظباط داشتن در این سنین اهمیت زیادی دارد و به همین دلیل نیاز است تا با کودک خود در مورد تکالیف مدرسه، نظم اتاق خود و همچنین بهداشت فردی آموزش های لازم را یاد داده و به دور از تنبیه و توبیخ، روش تربیتی سالم و امنی را پیش بگیرید.

برای رفتارها و کارهای درست فرزندتان از پاداش های کلامی و تشویق کردن استفاده نمایید. تشویق و نوازش کلامی تاثیر بسیار مثبت و قابل توجهی را در عملکرد و رفتار کودکتان داشته و حس دیده شدن و توجه داشتن به او می دهد. در چالش های جدید زندگی و یادگیری مهارت های نو از او حمایت کنید و در فعالیت های گروهی و داوطلبانه پشتیبان فرزندتان باشید.

با فرزند خود رفتاری صمیمانه و دوستانه داشته باشید. این نوع برخورد باعث می شود تا او نسبت به شما احساس امنیت کرده و مسائل و مشکلات پیش آمده در محیط مدرسه و یا جمع دوستانش را با شما در میان گذارد. توجه داشته باشید که در این بین رفتار بدون پرخاش، قضاوت و توهین شما باعث می شود تا در دفعات بعدی نیز برای حل مشکلات خود، به شما مراجعه نماید. در نگهداری رازهای فرزندتان کوشا باشید چرا که بازگو شدن آن به دیگران باعث عدم اعتماد او به شما می شود.

تغییرات عاطفی کودک ۶ تا ۸ سال به چه صورت است؟

در این سن کودکان علاوه بر اینکه از نظر جسمی تغییرات سریعی دارند، رشد عاطفی چشم گیری نیز داشته و نیاز است تا از این تغییرات والدین نیز مطلع شوند. در این سن کودکان به استقلال بیشتری برای انجام دادن کارهای خود نیاز پیدا می کنند و در این بین ممکن است کارهای خطرناکی نیز انجام دهند، اما نیاز است تا در مواقعی که خطری آنها را تهدید نمی کند، این استقلال را به آنها دهید تا بتوانند آزادی عمل و میل به مستقل شدن و مسئولیت پذیری را تجربه نمایند.

از دیگری ویژگی های این سنین داشتن روحیه تیمی و همکاری و اشتراک گذاری می باشد. با تشویق و حمایت به جا و درست از آنها سعی کنید که این روحیه تیمی را در آنها تقویت نمایید. توجه داشته باشید که برای اشتراک گذاری وسایل بازی و درسیشان با دوستان خود، از اصرار کردن و مجبور کردن آنها پرهیز نمایید، چرا که منجر به شکل گرفتن شخصیت بخشنده افراطی و آسیب زننده در آنها می شود.

در این سن بازی با جنس مخالف برای آنها جذاب تر می شود. آنها را از این کار منع نکنید اما حتما بازی ها را در محیطی با حضور یکی از والدین بچه ها انجام داده و از گذاشتن آنها در اتاق تنها و بدون نظارت خودداری نمایید. چرا که ممکن است در اثر کنجکاوی های کودکانه، بازی هایی بر مبنای مشاهده اندام جنسیشان با یکدیگر داشته باشند.

در تصمیم گیری هایتان از فرزندتان مشورت بگیرید و برای شخصیت و هویت او ارزش قائل شوید. بگذارید متوجه شود که نظر او شنیده و پرسیده شده و دارای اهمیت می باشد. در انتخاب لباس و خریدهای مربوط به خود، حتما اجازه دهید با نظر و تصمیم خود انتخاب کند و در نهایت شما هم نظر و عقیده خود را در مورد انتخابش گفته و با هم به نتیجه گیری برسید.

در این سن تقلب و دروغگویی ممکن است اتفاق بیوفتد، نگران و ناراحت این موضوع نشوید چون بخشی از اتفاقات مربوط به این دوره سنی بوده و جای نگرانی ندارد. با این حال سعی کنید تا کار و راه درست را به او نشان دهید و با صحبت کردن منطقی در موردش، فرزندتان را آگاه نمایید.

دوستی ها و روابط او را با افراد غریبه زیر نظر داشته و در صورت تغییر حالت رفتاری فرزندتان و یا احساس آسیب دیدگی از جانب کسی، حتما در مورد آن با او صحبت کرده و فضای امنی را برای این گفتگو ایجاد نمایید.