پدوفیلی چیست؟ اختلال میل جنسی به کودکان چیست؟

بیماری پدوفیلی یا داشتن میل جنسی به کودکان یک اختلال می باشد که در ایران با نام بچه بازی شناخته شده و به افراد بزرگسالی می گویند که نسبت به کودکان میل جنسی دارند. در بیماری پدوفیلی معمولا فرد به کودکان تا زیر سن بلوغ تمایل داشته و ممکن است فرد دارای این اختلال مرد و یا زن باشد. افرادی که دارای اختلال پدوفیلی می باشند ممکن است فقط به دخترها و یا فقط به پسرها تمایل داشته و تعدادی نیز به هر دو جنسیت جذب می شوند. بیماری پدوفیلی در همه جای جهان وجود داشته و ربطی به سن، میزان تحصیلات، ثروت و مذهب فرد نیز ندارد.

بیشتر بدانید : دعوای پدر و مادر چه تاثیری روی روان کودک می گذارد؟

بیماری پدوفیلی یا اختلال میل جنسی به کودکان چه می باشد؟

بیماری پدوفیلی یک اختلال روانی بوده که عموما بزرگسالان به کودکان زیر 13 سال تمایل جنسی دارند. این بیماری بصورت علاقه جنسی داشتن به کودکان و یا تلاش برای انجام اعمال جنسی می باشد که مهمترین نشانه های بیماری پدوفیلی شامل موارد زیر است :

• هر نوع ابراز علاقه جسمی و رفتاری، مانند تلاش برای تماس جنسی با کودک
• علاقه و تمایل های نا متعارف داشتن با کودک که منجر به ناراحتی و یا ایجاد آسیب اجتماعی می شود
• فرد باید حداقل دارای 16 سال سن بوده و با فردی که مورد تجاوز جنسی قرار می دهد در حدود 5 سال اختلاف سنی داشته باشد

نشانه های بیماری پدوفیلی چیست؟

برای تشخیص درست این اختلال روانی، باید نشانه های بیماری پدوفیلی حداقل به میزان 6 ماه در فرد ادامه دار باشد. از جمله این موارد به نمونه های زیر میتوان اشاره کرد :

• تخیلات، رفتارهای جنسی پر تکرار، خواسته های جنسی و فعالیت های جنسی با کودکان پیش از سن بلوغ
• انگیزه های جنسی فرد بر اساس ناراحتی ها و یا وجود اختلال هایی در زمینه های شغلی، اجتماعی و یا سایز زمینه های مهم در فرد ایجاد شده است
• فرد دارای پدوفیلی باید حداقل 16 سال سن داشته و از کودکی که مورد سو استفاده قرار می دهد، حداقل 5 سال بزرگتر باشد
• بیماری پدوفیلی شامل افراد نوجوان نمی شود که با افراد 12 تا 13 سال در رابطه جنسی می باشند

علت اختلال پدوفیلی چه می باشد و به چه دلیلی در فرد ایجاد می شود؟

علت بیماری پدوفیلی مشخص نبوده و تنها شواهدی وجود داشته که نشان می دهد که پدوفیلیا در خانواده ها وجود داشته و با اینکه بطور مشخص تاثیر ژنتیک در این زمینه معلوم نمی باشد و ممکن است تنها رفتارهای آموخته شده در این زمینه دخیل باشد. همچنین در مواقعی که فرد در کودکی مورد سو استفاده جنسی قرار می گیرد، یکی از دلایل ایجاد پدوفیلیا در دوران بزرگسالی می شود.

در مواردی یادگیری رفتاری مشخص شده است که در کودکان قربانی و یا کودک هایی که ناظر رفتارهای جنسی نامناسب بوده اند، ممکن است به دلیل تقلید این رفتارها، بیماری پدوفیلی در آنها شکل گرفته باشد. این افراد از روابط عادی اجتماعی و جنسی محروم بوده و برای رضایت داشتن ممکن است رو به سمت موارد کمتر مورد قبول در جامعه زنند.

در موارد در حال بررسی برای بیماری پدوفیلی نشان می دهد که نقش هورمون ها و رفتارها به خصوص پرخاشگری و همچنین هورمون های مردانه در این بیماری تاثیرگذار بوده و بطور متوسط افراد دارای بیماری پدوفیلی، دارای متوسط قد کوتاه تری بوده و بیشتر چپ دست می باشند. همچنین این افراد در مقایسه با مردم عادی از ضریب هوشی کمتری برخوردار می باشند. در اسکن های مغزی انجام شده از این افراد، از ماده سفید کمتری برخوردار بودند و همچنین در زمان کودکی بیشتر از دیگران در معرض صدمات سر قرار گرفته اند.

بیشتر بدانید : مهم ترین علائم افسردگی در کودکان چیست؟

درمان بیماری پدوفیلی به چه صورت است؟

با وجود اینکه از نظر متخصصان، این اختلال و احساس فرد در بیماری پدوفیلی قابل درمان نمی باشد، اما درمان شدن در این زمینه به فرد کمک کرده تا احساسات خود را بهتر مدیریت کرده و بر اساس احساس عمل نکند. در برخی از بیماران برای کم شدن خطرات ناشی از بیماری پدوفیلی ممکن است به دارو نیاز داشته باشند.

بیماری پدوفیلی از طریق روان درمانی طولانی مدت که بصورت فردی یا گروهی می باشد و یا کمک گرفتن از داروهای کم کننده میل جنسی که میزان تستوسترون مغز را کاهش می دهد، قابل درمان است.

روان درمانی : نتایج حاصل از روان درمانی متفاوت می باشد و نتیجه در موقعی کارآمد بوده که با مشارکت داوطلبانه فرد صورت گیرد. همچنین فرد دارای اختلال پدوفیلیا باید در زمینه های درمانی دیگر مانند مشکلاتی مربوط به افسردگی یا سو مصرف مواد نیز مورد آموزش و درمان قرار گیرد. در درمان هایی که بعد از دستگیری فرد از کارهای مجرمانه او صورت می گیرد، ممکن است تاثیرات کمتری را به دنبال داشته باشد.

دارو درمانی : پزشک ها معمولا از داروی مدروکسی پروژسترون استات که به عضله تزریق می شود و یک دارویی شبیه به پروژسترون زنانه می باشد، استفاده می کنند. این دارو منجر به کم شدن سطح تستوسترون در بدن فرد شده که کاهش میل جنسی را نیز به دنبال دارد. پزشک برای میزان تاثیرات این داروها بر روی عملکرد کبد و تراکم استخوان فرد، در طول تجویز این دارو بصورت مداوم از فرد آزمایش خون می گیرند.

استفاده از داروهای ضد افسردگی که مهار کننده بازجذب سروتونین می باشند نیز مرسوم و مفید می باشد. این دارو به کنترل میل جنسی و همچنین تخیلات ناشی از آن کمک می کند. همچنین کم کردن میل جنسی می تواند منجر به اختلال در نعوظ فرد شود. درمان دارویی زمانی موثرتر می باشد که با روان درمانی و آموزش دادن مهارت های اجتماعی ترکیب شود.