نکات مهم و کاربردی درباره تربیت کودک

تربیت کودک یکی از دغدغه ها و نیازهای هر پدر و مادری می باشد که امروزه اهمیت آن به خوبی مشخص شده و نقش آن در سلامت روان فرزندان و همچنین آینده فکری و رفتاری آنها، تاثیرگذار می باشد. با بزرگ تر شدن و عاقل تر شدن کودک، نیازها و خواسته های او نیز از غذا دادن و خوابیدن و عوض کردن پوشک، تغییر پیدا کرده و می بایست متناسب با سن فرزند، تربیت مناسب و اصولی آن نیز انجام گیرد.

همه این نکات تربیتی نیاز به آموزش داشته و شما می توانید با آگاهی داشتن درباره آن، به اصلاح الگوهای تربیتی قدیمی و منتقل شده از نسل های گذشته خود، کمک نمایید. در این مقاله قصد داریم تا به بررسی نکات مهم تربیت فرزند بپردازیم.

تربیت کودک شامل چه مواردی است؟

با اینکه تربیت فرزند یکی از سخت ترین و پر چالش ترین مراحل زندگی هر پدر و مادر می باشد، اما دارای لحظات زیبا و شیرینی بوده که می تواند از میزان سختی آن کم نماید. شیوه های متنوعی در تربیت کودک وجود داشته که هر کدام از آنها می تواند تاثیرات موثر و یا کارآمد و غیر کارآمدی در خلق و خو و رفتار فرزندتان ایجاد نماید. پس انتخاب روش تربیتی موثر و همچنین داشتن ثبات قدم در این راه می تواند به خودی خود باعث اثر بخشی بهتری در این زمینه باشد.

این مورد مهم را نیز در کنار تربیت فرزند خود در نظر داشته باشید که الگوی اصلی و حقیقی برای کودکان، خوده پدر و مادر می باشند و در واقع با همه تلاش های والدین برای تربیت درست کودک، او رفتارهای شما را الگو برداری کرده و انعکاس می دهد و آنچه که مهمتر از تربیت کودکان می باشد، اصلاح رفتار و روش های گفتاری و عملکری والدین است.

چه نکاتی در تربیت کودک حائز اهمیت است؟

نکات مهم و زیادی در تربیت وجود دارد و از اصلی ترین آنها نوع بیان و لحن شما می باشد، همواره به یاد داشته باشید که بچه ها سرشار از حس بوده و این موضوع منجر به درک احساسی بالای آنها می شود که در نهایت حس های نهفته در کلام شما مانند خشم، عصبانیت، انزجار و غم را درک می کنند. بنابر این داشتن لحن و تن صدای عادی و یکسان می تواند تاثیر چشم گیری در روند تربیتی فرزند دلبندتان ایجاد نماید.

کتک زدن کودک و تنبیه بدنی به هر دلیلی یکی از موارد آسیب زننده به روان و جسم کودکان می باشد که مطالعات زیادی در این زمینه صورت گرفته و اثرات مخرب آن را بررسی کرده است. کتک زدن کودکان نه تنها باعث آسیب فیزیکی به آنها می شود، بلکه خشم زیادی را در درون آنها نسبت به شخص آسیب زننده ایجاد می کند. همچنین این تفکر را ممکن است در آنها شکل دهد که در صورت قوی بودن، می تواند به دیگران آسیبی وارد نماید.

کودکان از هر روشی برای جلب نظر والدین خود استفاده می کنند و بطور کلی نیاز به دیده شدن و نوازش گرفتن آنها توسط والدین و یا اطرافیان، نیازی حیاتی و جدی برای ذهنشان تلقی می شود. بنابر این در صورتیکه پدر و مادر توجه کافی به فرزند خود نداشته باشند، بصورت ناخودآگاه ممکن است کودک با روش های دیگری این نیاز را تامین کند، یکی از این روش ها توجه گرفتن منفی می باشد. بطور مثال کودک شما در پی جلب رضایت شما موفق نمی شود و تنها در مواقعی که اتاقش را بهم می ریزد و یا تمام کشوهای لباسش را خالی می کند با واکنشی از سمت شما روبرو می شود، هر چند این واکنش ها منفی است، اما برای کودکی که توجه لازم را دریافت نمی کند این خود یک راه دیده شدن محسوب می شود.

داشتن ثبات رویه یکی از موارد مهم و ضروری در تربیت فرزند محسوب می شود. بطور مثال اگر برای او این قانون را قرار داده اید که در طول روز یک ساعت مجاز به استفاده از تلویزیون می باشد، برای پیروی از این قانون و نشان دادن اهمیت آن به کودک، در هر روز سر ساعت تعیین شده به کودک اطلاع دهید که زمان تماشای تلویزیون آن رو به پایان بوده و اقدام به خاموش کردن آن نمایید.

کودکان در خیلی از مواقع معنی کلمات و جمله های طولانی و پیچیده شما را متوجه نمی شوند، به جای استفاده از جملات سخت و سنگین برای کودک خود، از جملات قابل درک برای سن کودکان استفاده نمایید. این موضوع را در نظر داشته باشید که به دلیل بازیگوشی و شیطنت کودک، ممکن است نیاز باشد تا بارها جمله ها را تکرار کرده و برای او توضیح دهید، در بیان آنها صبر و شکیبایی لازم را داشته باشید.

شروع سن تربیت کودک

روش تربیتی و نوع تربیت کودکان بسته به سن آنها بسیار متفاوت می باشد و در بعضی سنین پایین نیاز به قرار دادن اصول تربیتی زیادی نبوده و تنها حفاظت از کودک از خطرات احتمالی پیش آمده برای آن می تواند مهمترین بخش تربیتی آن سنین باشد. بسیاری از روانشناسان حوزه فرزند پروری، سن مناسب برای تربیت کودک را از 2 سالگی می دانند.

در واقع کودک با توانایی حرف زدن و ارتباط برقرار کردن با شما نیاز به تربیت پیدا کرده که البته همانطور که اشاره کردیم این میزان کاملا بستگی به سن کودک نیز متفاوت است. در سنین پایین تر تنها نیاز به تربیت چند مورد حیاتی و مورد نیاز برای کودکان می باشد و با بزرگتر شدن کودک و بیشتر شدن درک و فهم او از موقعیت و شرایط، روش های تربیتی نیز بیشتر و کامل تر می شود.