بیش فعالی در کودکان

بیش فعالی در کودکان به وضعیتی گفته می‌شود که کودک دارای سطح فعالیت بسیار بالایی است. این سطح فعالیت ممکن است باعث مشکلاتی در رفتار و توانایی های اجتماعی و تحصیلی او شود. این کودکان معمولا دارای حرکت بیش از حد، بی قراری، عدم تمرکز، عصبانیت و ناتوانی در کنترل خود هستند. این وضعیت می‌تواند به عنوان اختلال نقص توجه یا بیش فعالی (ADHD) شناخته شود. این اختلال یکی از شاخه‌های اصلی در روانشناسی فردی یا روانشناسی کودک است. برای آشنایی با دلایل به وجود آمدن این اختلال در کودکان، نشانه‌های آن و روش‌های درمان آن با دکتر ذهن همراه باشید.

نشانه‌های وجود بیش فعالی در کودکان

بیش فعالی در کودکان یکی از اختلالاتی است که ممکن است در هر کودکی وجود داشته باشد. گاهی برخی نشانه‌ها در کودک باعث بروز اشتباه در تشخیص این اختلال می‌شود. لزوما فعالیت زیاد در کودک و پر انرژی بودن نشان از اختلال بیش فعالی ندارد. برخی از نشانه‌های ADHD در کودکان عبارتند از:

• عدم توجه به جزئیات و اشتباهات ریز
• عدم توانایی در پایداری در کارها یا بازی‌ها
• سختی در تمرکز بر کارهای طولانی مدت
• بی قراری و حرکت بیش از حد
• سختی در نظم دادن به کارها و اشیا
• سختی در گوش دادن به دیگران

برای تشخیص صحیح اختلال بیش فعالی بهتر است با پزشک یا روان‌شناس مشورت کنید. آن‌ها ممکن است برای تشخیص این حالت، از پرسشنامه‌ها، مصاحبه با کودک و خانواده و ارزیابی رفتار کودک در محیط‌های مختلف استفاده کنند. در صورت تشخیص بیش فعالی در کودک، ممکن است نیاز به درمان دارویی یا روان‌شناسی باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با اختلالات کودکان می‌توانید با مجموعه دکتر ذهن تماس گرفته و از مشاوره تلفنی کارشناسان این مجموعه بهره‌مند شوید.

دلایل به وجود آمدن بیش فعالی در کودکان

به وجود آمدن اختلال ADH در کودکان دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد. چند نمونه از این دلایل عبارتند از:

1. عوامل ژنتیکی: برخی از تحقیقات نشان داده‌اند که بیش فعالی ممکن است به وراثت برگردد و در خانواده‌هایی که افرادی با ADHD دارند، بیشتر دیده می‌شود.
2. عوامل محیطی: مواد مخدر، سرعت زندگی شهری، تغذیه نامناسب، تماشای بیش از حد تلویزیون و بازی‌های ویدئویی، نقص خواب و استرس می‌توانند به وجود بیش فعال بودن در کودکان دامن بزنند.
3. عوامل مغزی: تحقیقات نشان داده‌اند که در برخی از کودکان با ADHD، تغییراتی در ناحیه‌های مغزی که در کنترل حرکت و تمرکز نقش دارند، رخ می‌دهد.
4. عوامل شخصیتی: برخی از کودکان به طبیعت خود بیش فعال هستند و این ویژگی ممکن است باعث بروز نشانه‌های بیش فعالی در آن‌ها شود.
5. عوامل آموزشی: محیط آموزشی کودکان نیز می‌تواند تاثیرگذار باشد. مثلا کلاس‌های پر جمعیت، نظم ناکارآمد در کلاس، روش‌های آموزشی نامناسب و نبود فعالیت‌های بدنی می‌توانند باعث به وجود آمدن اختلال ADHD بشوند.

به هر حال، برای تشخیص دقیق و درمان بیش فعالی در افراد، بهتر است با یک متخصص روان‌شناسی یا روان‌پزشک مشورت کنید.

بیش فعالی در کودکان تا چه سنی ادامه پیدا می کند؟

بیش فعالی یا ADHD در کودک ممکن است تا دوره بزرگ‌سالی ادامه پیدا کند. اما علائم و شدت آن ممکن است با گذشت زمان تغییر کند. برخی از کودکان ممکن است در دوره بزرگ‌سالی بهبود یابند و علائم کمتری داشته باشند، در حالی که برخی دیگر همچنان با مشکلات مرتبط با بیش فعالی مواجه هستند. تاثیر درمان و مدیریت مناسب بر روی پیشرفت کودکان با بیش فعالی نقش مهمی در طولانی مدت دارد. بنابراین مشاوره و درمان به موقع توسط متخصصان مجرب بسیار مهم است.

عواقب درمان نشدن بیش فعالی در کودکی

در صورتی که ADHD در کودکان درمان نشود، ممکن است عواقب جدی و طولانی مدتی برای کودک و خانواده‌اش به همراه داشته باشد. برخی از عواقب درمان نشدن بیش فعالی در کودکان عبارتند از:

1. مشکلات تحصیلی: کودکان بیش فعال ممکن است دچار مشکلات تمرکز و توجه شوند که می‌تواند به کاهش عملکرد تحصیلی و پیشرفت تحصیلی کودک منجر شود.
2. مشکلات رفتاری: کودکان بیش فعال ممکن است دچار مشکلات رفتاری مانند نافرمانی، خشونت، تنبلی و اختلال در رفتارهای اجتماعی شوند.
3. مشکلات اجتماعی و روابطی: کودکان بیش فعال معمولاً دچار مشکل در برقراری روابط با همسالان و افراد دیگر می‌شوند و احساس تنهایی و عدم مقبولیت می‌کنند.
4. مشکلات عاطفی: بیش فعالی می‌تواند باعث افزایش استرس و اضطراب کودک شود و ممکن است منجر به مشکلات عاطفی مانند افسردگی و ناراحتی شود.
5. مشکلات خودتنظیمی: کودکان بیش فعال ممکن است دچار مشکلات در خودتنظیمی و کنترل خودشان شوند، که می‌تواند به سختی در اداره هیجان‌ها و تعامل با دیگران منجر شود.

بنابراین، درمان بیش فعالی در کودکان در سنین پایین بسیار ضروری است تا عواقب نامطلوب آن به حداقل رسیده و کودک بتواند به طور سالم و موفق در زندگی پیشروی کند.

مضرات بیش فعالی در بزرگ‌سالی

مضرات بیش فعالی درمان نشده کودک در بزرگسالی شامل موارد زیر می‌باشد:

1. اختلال در روابط: بیش فعالی می‌تواند باعث مشکلات در روابط اجتماعی شود. افراد بیش فعال ممکن است دشواری در حفظ تمرکز و شنیدن داشته باشند و این می‌تواند باعث ابزارهای اجتماعی نامناسب و عدم توجه به نیازهای دیگران شود.
2. مشکلات در کار: بیش فعالی می‌تواند باعث کاهش تمرکز و توجه در محیط کار شود. افراد بیش فعال ممکن است دشواری در انجام وظایف به طور مداوم و با کیفیت داشته باشند و این می‌تواند باعث کاهش عملکرد و رضایت شغلی شود.
3. عدم موفیقیت در تحصیل: بیش فعالی ممکن است باعث کاهش توجه و تمرکز در محیط تحصیلی شود. افراد بیش فعال ممکن است دشواری در حفظ تمرکز در کلاس و درک و یادگیری مطالب داشته باشند و این می‌تواند باعث کاهش عملکرد تحصیلی شود.
4. مشکلات روانی: بیش فعالی در کودکان اگر درمان نشود، ممکن است باعث ایجاد مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی و نارسایی خودتنظیمی شود. افراد بیش فعال ممکن است دشواری در کنترل احساسات و رفتارهای خود داشته باشند و این می‌تواند باعث افزایش استرس و ناراحتی شود.
5. مشکل در سلامت جسمانی: بیش فعالی ممکن است باعث کاهش فعالیت بدنی و سبک زندگی نامناسب شود. افراد بیش فعال ممکن است دشواری در حفظ فعالیت بدنی منظم و تغذیه سالم داشته باشند و این می‌تواند باعث افزایش خطر بروز مشکلات جسمانی مانند چاقی و بیماری‌های قلبی-عروقی شود.

روش‌های درمان بیش فعالی

درمان بیش فعالی در کودکی معمولاً شامل یک ترکیب از روش‌های رفتاری، آموزشی و در صورت لزوم، درمان دارویی است. در زیر به برخی از روش‌های درمانی برای بیش فعالی در کودکان اشاره می‌کنیم که عبارتند از:

روش‌های رفتاری

این روش‌ها شامل آموزش مهارت‌های مدیریت رفتار، تقویت خودکنترلی و تنظیم خشم و توجه، تنظیم برنامه و زمان‌بندی و مدیریت تحسین و تشویق می‌شود. این روش‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا مهارت‌های مورد نیاز برای کنترل بیش فعالی را یاد بگیرند و عملکرد بهتری در محیط‌های مختلف نشان دهند.

آموزش والدین

آموزش والدین نقش بسیار مهمی در درمان بیش فعالی دارد. والدین می‌توانند با یادگیری راهکارهای مدیریت رفتار، ارائه ساختار و حمایت مناسب به کودکان خود کمک کنند. همچنین، آموزش روش‌های موثر در ارتباط و ارائه توجه و علاقه به کودکان نیز می‌تواند به کاهش بیش فعالی کمک کند.

درمان دارویی

در برخی موارد، پزشکان ممکن است داروهای متعددی را برای کنترل و درمان بیش فعالی در کودکان تجویز کنند. این داروها معمولا شامل مهارکننده‌های آپتیکال، استیمولان‌ها و داروهای ضدافسردگی هستند. استفاده از داروها معمولا در موارد شدید و غیرقابل کنترل بیش فعالی توصیه می‌شود و باید تحت نظر پزشک متخصص صورت گیرد.

به هر حال، برای درمان بیش فعالی در کودکی، مهم است که همکاری والدین، معلمان و متخصصان در رشته‌های مرتبط صورت گیرد. همچنین، شناخت دقیق توانایی‌ها و نیازهای کودکان و ارائه محیط‌های مناسب برای آن‌ها نیز بسیار مهم است.

سخن آخر

اگر متوجه وجود علایم و نشانه‌های بیش فعالی در کودک یا نوجوان خود شده‌اید، قبل از نگرانی و اقدام به هر کاری آرامش خود را حفظ کنید و اطلاعات خود را در رابطه با این اختلال و علایم آن و روش‌های درمان آن بالا ببرید. در این راستا می‌توانید از مشاوره تلفنی و حضوری کارشناسان و مشاوران دکتر ذهن بهره ببرید.

مشاوره تلفنی کودک در مجموعه دکتر ذهن

دکتر ذهن یک مجموعه روانشناسی است که در زمینه روانشناسی کودک، خانواده، روانشناسی فردی، روانشناسی اجتماعی، شخصیت شناسی، خانوادگی و زناشویی، تحصیلی و مهاجرت فعالیت می‌کند. هدف ما یاری رساندن به تمامی افرادی است که در زندگی خود با مشکلی مواجه شده‌اند. اگر شما هم کودکی دارید که عادات نامناسبی دارد یا به روانشناسی کودک علاقه مند هستید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این مرکز و بهره‌مند شدن از مشاوره‌های کارشناسان توانمند مجموعه دکتر ذهن با شماره‌های ما در تماس باشید.