با بی قراری کودک در مهد کودک چکار کنیم؟

بی قراری کودک در مهد کودک یکی از موضوعات شایع در هنگام تجربه آنها برای اولین باره رفتن به مهد می باشد. مهد کودک به عنوان اولین اجتماع نسبتا بزرگ کودک محسوب شده که در آن از خانواده و نزدیکان خود دور شده و وارد محیط جدیدی می شود. ورود به محیط های جدید بر همه افراد در هر سنی ممکن است ایجاد استرس و اضطراب نماید. اما درباره کودکان، این تفاوت وجود داشته که آنها این اضطراب را نشناخته و توانایی مدیریت و کنترل آن را ندارند. همچنین اضطراب جدایی برای کودکانی که تجربه جدا شدن از والدین خود را ندارند، می تواند بسیار اذیت کننده باشد. در این مقاله به شما کمک می کنیم تا راهکارهای مورد نیاز برای بی قراری کودک در مهد کودک را آموزش دیده و همچنین علت این ترس ها را متوجه شوید.

بیشتر بدانید : با وابستگی بیش از حد کودک چکار کنیم؟

راهکارهای لازم برای جلوگیری از بی قراری کودک در مهد کودک چیست؟

از آنجایی که کودکان در محیط هایی که آن را نمی شناسند و در مواجه با افراد ناشناس دچار ترس و اضطراب می شوند. برای جلوگیری از بی قراری کودک در مهد کودک نیاز است تا به عادی سازی محیط آن بپردازید که در اینجا راهکارهایی در این زمینه به شما آموزش داده می شود.

طول مدت زمان کودک در مهد : از آنجایی که فرآیند دلبستگی کودک در محیط مهد کودک یک روزه ممکن نبوده و اجتماعی شدن آن نیاز به زمان دارد، می توانید برای این منظور از گام های کوچک و مفید استفاده نمایید. برای این کار نیاز است تا ابتدا کودک را در فواصل کوتاه تری در محیط مهد کودک قرار داده و سپس آرام آرام طول مدت زمان ماندن کودک را افزایش دهید. همچنین سعی کنید در این مدت، مربی های کودک را عوض نکرده تا اطمینان کودک به خوبی شکل گیرد.

محیط مهد کودک را به او نشان دهید : قبل از اینکه تصمیم به سپردن کودک بصورت دائمی در محیط مهد کودک کنید، فضای داخل آنجا را به او نشان داده و سعی کنید تا کودک در آن محیط بتواند ارتباط برقرار کرده و با وسایل آن بازی نماید. همچنین می توانید چند بار او را با مربی و مسئولین مهد آشنا کرده و اجازه دهید تا کودک آنها را بشناسد. وقتی کودک بتواند با مربی و محیط مهد کودک ارتباط برقرار نماید، احتمالا برای ماندن طولانی در آن محیط استقبال بیشتری می کند.

استفاده از وسایل آشنا : سعی کنید برای علاقه مندی کودک به مهد کودک و ایجاد حس امنیت در آن، از وسایل اسباب بازی که در مهد کودک، کودکتان به آن علاقه مند است، در خانه تهییه کرده و اجازه دهید تا کودکتان از این وسایل استفاده نماید. این موضوع منجر به ایجاد حس امنیت در کودکتان شده و او را به محیط مهد کودک بیشتر ترغیب می کند.

اجرای قوانین مهد کودک در خانه : برای اینکه کودک شما با محیط مهد کودک و شرایط آن ارتباط بیشتری برقرار نماید، می توانید تا قبل از رفتن او به مهد کودک، با او رفتارها و کارهایی که در مهد کودک و توسط مربی ها انجام می شود را تکرار نمایید. همچنین می توانید در حین بازی به کودک، موضوعات مختلف را آموزش داده و با او تمرین نمایید. این موضوع در محیط خانه و با کمک شما باعث شده تا کودکتان با شرایط مهد کودک ارتباط بهتری داشته و از قوانین آن مطلع شود. همچنین می توانید در حین بازی، نکات مثبت بودن در مهد کودک را به کودکتان یاد دهید.

حضور در مهد کودک در روزهای اول : قبل از ورود کودک به مهد کودک می توانید برای مدتی و در فاصله های کوتاهی در کنار او باشید و به مرور این زمان ها را بیشتر نمایید. بطور مثال در مواقعی که کودک شما در حال بازی بوده و یا سرگرم دوستان جدید می شود، به او بگویید که به دستشویی می روید و از این روش برای دور شدن از کودک استفاده نمایید. به مرور می توانید مدت زمان و تعداد دفعات آن را بیشتر کرده و این موضوع باعث کمتر شدن اضطراب جدایی در کودکتان می شود، چرا که او متوجه می شود که شما او را ترک کرده و دوباره باز می گردید. در تمامی این مراحل سعی کنید تا از قبل همه این موارد را به کودکتان توضیح داده و درباره آن صحبت نمایید.

بیشتر بدانید : راه های رفع استرس کودکان + نشانه های استرس کودکان

دلایل بی قراری کودک در مهد کودک چه می باشد؟

دلایل و بهانه های مختلفی برای کودکان در جهت نرفتن به مهد کودک وجود دارد که به اختصار هر کدام از آنها را بیان می کنیم :

• ترس و اضطراب جدایی
• وابستگی زیاد کودک به مادر و پدر و یا سایر مراقبین از کودک مانند پدر بزرگ و مادر بزرگ
• ترس از دست دادن یکی از والدین
• وابستگی زیاد به خواهر یا برادر
• کم بودن سن کودک برای رفتن به مهد کودک
• ناراحتی کودک از بیدار شدن در صبح زود
• سابقه آسیب دیدن از سوی افراد غریبه یا تجربه آسیب در محیط های نا آشنا
• احساس نا امنی و خطر در محیط های جدید
• بد رفتاری با کودک توسط مربیان و یا کودکان دیگر
• اضطراب اجتماعی
• سابقه رفتن و ترک کردن منزل توسط مادر
• وجود بیماری یکی از والدین و ترس از مرگ او برای کودک
• داشتن ترس زیاد از افراد غریبه
• سابقه داشتن مشکلات خانوادگی زیاد و تهدید والدین به ترک کردن خانه و یا کودک
• مراقبت زیاد والدین از کودک و ترس از آسیب شدید به او
• طلاق و جدایی یکی از والدین و ترس از رفتن دیگری