تربیت کودک 8 تا 10 سال به چه صورت است؟

تربیت کودک 8 تا 10 سال به زمان پیش از بلوغ و ابتدای بلوغ فرزند شما مربوط می شود. در این بازه زمانی دوستان نقش پررنگ تری را در زندگی فرزندتان ایجاد کرده و تربیت کودک با چالش های متفاوتی همراه است. فرزند شما در این سن نیاز به استقلال بیشتری پیدا کرده و خود را بزرگ و مستقل می پندارد. با این وجود که نیاز است تا در این سنین نظارت کافی بر روی کارهای او داشته باشید، اما در عین حال می توانید نیاز به استقلال او را نیز در مواقعی که خطر آفرین نمی باشد، تامین نمایید.

تربیت کودک 8 تا 10 سال چه تاثیری بر اعتماد به نفس او دارد؟

فشار همسالان در این سن بسیار آشکار تر بوده و اگر کودک احساس خوبی نسبت به خود داشته باشد، در برابر این فشارهایی که ممکن است گاها منفی باشد، از خود محافظت کرده و تصمیم به گرفتن انتخاب بهتر برای خود می کند. اما در نظر داشته باشید که حمایت شما از فرزندتان و شنیدن صحبت هایش در مورد موضوعاتی که درباره خود و یا وضعیت درسی و عملکردی اش می باشد، بسیار مهم است. ممکن است او با مسخره شدن و یا دیده شدن نقصی توسط دوستانش، مورد آزار و اذیت کلامی و گاها فیزیکی قرار گیرد و در این بین حمایت شما از کودکتان می تواند بسیار حائز اهمیت باشد. شما می توانید با راهنمایی های درست و تقویت اعتماد به نفس و دادن حس خوب به فرزندتان، او را در برابر فشارها و ناملایمات صورت گرفته در محیط اجتماع، محافظت نمایید. در کنار این شرایط، تغییرات فیزیکی بلوغ کم کم بروز پیدا کرده و همین موضوع هم می تواند باعث کم شدن اعتماد به نفس کودکان و گوشه گیر شدن آنها شود. این تغییرات در دختران معمولا زودتر رخ داده و شما می توانید با آگاهی دادن درباره روند بلوغ و طبیعی نشان دادن این موضوعات، از فرزند خود حمایت کرده و اعتماد به نفس او را تقویت نمایید.

نکات مهم در تربیت کودک 8 تا 10 سال

همانطور که ذکر کردیم این دوران دوستان فرزندتان نقش پر رنگ تری داشته و همچنین تغییرات زیادی در شخصیت و روان کودکتان ایجاد می شود که نیاز است تا با کمک نکات ارائه شده در ادامه، حمایت بیشتری داشته و نقش پر رنگ تری را ایفا نمایید.

با فرزند خود وقت بیشتری بگذرانید، از او درباره اتفاقات مدرسه، چالش و مشکلات، احساسات و افکارش صحبت نمایید و با دوستان او آشنا شوید. این موضوع به شما کمک می کند تا از حال درونی کودکتان مطلع بوده و در صورت بروز مشکل و یا تغییرات خلقی، بتوانید نقش موثرتری را داشته باشید.

با مدرسه و معلم های فرزندتان در ارتباط باشید. از وضعیت درسی و رفتاری او سوال پرسیده و عملکرد فرزندتان را در مدرسه ارزیابی نمایید. ممکن است در مدرسه دارای مشکل خاصی بوده و یا وضعیت تحصیلی او با چالشی همراه باشد. شما از این طریق می توانید در جریان بیشتری از شرایط تحصیلی فرزندتان قرار بگیرید.

به فرزندتان احساس مسئولیت دهید. در کارهای خانه و یا خرید منزل از او کمک بگیرید و به فرزند خود مسئولیت کارها را واگذار کرده تا حس بهتری داشته باشد. درباره پس انداز کردن و خرج کردن درست پول با او صحبت کنید.

به کودک خود آموزش دهید تا کارهای درست و نادرست را از هم تشخیص دهد و در مورد رفتارهای خطرناک با او صحبت نمایید. ممکن است دوستانش او را به انجام کاری مجبور نمایند و یا با زدن برچسب هایی مانند ترسو، او را وادار به انجام کاری نمایند، در این صورت به فرزندتان درباره عواقب آن کار توضیح دهید و با او بدون سرزنش و نصیحت کردن صحبت نمایید.

با خانواده دوستان فرزندتان آشنا شده و با آنها در مورد موضوعات مختلف صحبت نمایید. این موضوع به شما کمک می کند تا طرز فکر و رفتار خانواده دوست فرزندتان را ارزیابی کرده و در صورت داشتن تفاوت های زیاد فرهنگی و یا مشکلات خانوادگی خطرآفرین، کودکتان را از آن شرایط آگاه و دور نمایید.

قوانین مشخصی را برای فرزندتان تعیین کرده و به آن پایبند باشید. این قوانین باید متناسب با سن آنها بوده و قوانین سخت گیرانه ای نباشد. اما نیاز است که حد و مرزهای مناسب با سن کودک وضع شده و در اجرای آنها نیز پایبند باشید.

احترام گذاشتن را به فرزندتان آموزش دهید. این موضوع می تواند جنبه های مختلفی را شامل شده و نیاز است تا در این مورد به کودک خود آموزش دهید.

به فرزندتان هدف گذاری در درس ها و یا موضوعات مورد علاقه اش را آموزش دهید و او را تشویق کنید تا برای رسیدن به هدف ها و آرزوهایش، توانایی های لازم را به دست آورد. همچنین می توانید در این راه با هم برای موانع و مشکلات، راه حل پیدا نمایید. تشویق و ستایش فرزندمان نباید صرفا منوط به بدست آوردن دست آوردی باشد، حتی در مواقعی که به شکست منجر شده و یا در مواقع عادی نیز از جملات مثبت و واقعی برای تشویق او استفاده نمایید.

او را عضوی از خانواده دانسته و در تصمیم گیری ها، مشورت ها و موضوعاتی که نیاز به تصمیم گروهی دارد، نظر او را هم پرسیده و به اندازه سایر اعضای خانواده برای نظر او ارزش و احترام قائل شوید. می توانید در مواقعی که نظرات مختلفی داده می شود، با گفتگو و بررسی هر کدام از این نظرات، به یک نظر واحد رسیده و یا در صورت امکان، بخشی از هر کدام از نظرها را در تصمیم گیری نهایی ملاک قرار دهید.