ترس جدایی کودکان پیش از رفتن به مدرسه را چگونه حل کنیم؟

ترس جدایی در کودکان و در سنین پیش از مدرسه تا حدود زیادی طبیعی می باشد و برای کودکانی که مهد کودک و یا پیش دبستانی را تجربه نکرده اند، این ترس جدایی بیشتر است. بهتر است تا قبل از اینکه فرزندتان زمان رسیدن به مدرسه او شود، این ترس جدایی و نگرانی را تا حدود زیادی کمتر کرده تا هنگام رفتن به مدرسه اضطراب کمتری را تجربه نماید. در این مقاله به بررسی دلایل ایجاد ترس جدایی و اضطراب در کودکان پرداخته و راهکارهایی را جهت پیشگیری از این موضوع ارائه می دهیم.

بیشتر بدانید : دلبستگی بیش از حد کودکان، خوب یا بد؟

ترس جدایی چیست؟

ترس جدایی یا اضطراب از جدایی چیزی بیشتر از استرس های طبیعی کودک در هنگام ترک والدین و یا شرایط آشنا می باشد. تشخیص این دو موضوع از یکدیگر سخت بوده اما در کودکی که ترس جدایی دارد معمولا واکنش های زیادی نیز نسبت به جدا شدن والدین از خود بروز می دهد که این رفتارها به شکل پرخاشگری، لجبازی، خشم، مشکل جسمی یا افسردگی بروز پیدا می کند. از جمله نشانه های اضطراب جدایی به موارد زیر میتوان اشاره کرد :

نگرانی برای اتفاق بد : در کودکانی که دارای اختلال اضطراب جدایی می باشند و سبک دلبستگی ناایمن را تجربه می کنند، ممکن است نگرانی از این موضوع داشته باشند که اتفاق بدی برای والدین آنها رخ می دهد و به همین دلیل نمی توانند آنها را ترک کنند.

دوری کردن از مدرسه : ممکن است کودک درس خواندن و یا لوازم مدرسه را دوست داشته اما تمایلی برای مدرسه رفتن نشان نمی دهد. صبح ها برای رفتن به مدرسه و بیدار شدن مقاومت داشته و یا پرخاشگری می کند.

ترس داشتن در محیط جدید : کودکانی که دارای ترس جدایی می باشند به محض اینکه به محیط جدیدی وارد می شوند، ترس از گم شدن، دزدیده شدن و یا یک رخداد بد دارند. به همین دلیل این کودکان به پدر و مادر خود چسبیده و حاضر نیستند که دست آنها را رها کنند.

بیشتر بدانید : مشاوره تلفنی کودکان | مشاوره رفتاری و تربیتی کودک

پیشگیری از اضطراب جدایی کلاس اول به چه صورت است؟

بهترین راه این است که زمانی که متوجه اضطراب جدایی در کودک خود هستید، چند سال پیش از رفتن او به مدرسه در فکر پیشگیری از این شرایط باشید.

تمرین جدا کردن کودک : این تمرین ها از سن 3 سالگی صورت می گیرد و باید به مرور و در فاصله های کوتاه، کودک را در ابتدا با پدر و یا افراد آشنایی که کودک با آنها راحت و امن می باشد، شروع نمایید. در طی مدت زمان جدایی، کودک باید احساس آرامش داشته و سرگرم باشد.

زمان مناسب برای جدایی : ترک کردن ناگهانی و یا در مواقعی که کودک آمادگی جدا شدن ندارد، مناسب نمی باشد. تنها گذاشتن های ناگهانی و بدون اطلاع دادن به کودک در زمان های خواب، مواقعی که مشغول غذا خوردن است و یا در زمان های بازی، کار مناسبی نیست. کودک در چنین شرایطی احساس طرد شدن داشته و تصور می کند که شما هرگز باز نمی گردید.

عادت زمان های رفتن و برگشتن : نیاز است تا برای خداحافظی کردن با کودک یک شرایط خاصی را همواره در نظر داشته و با اینکار منجر به آرامش او شوید. در کنار آن زمانی که رفتارهای خوب و تکراری بصورت لذت بخشی انجام شود، برای کودک نشانه تهدید یا ترس نمی باشد.

محل نگهداری ثابت : در مواقعی که شما شاغل می باشید و نیاز به نگهداری از کودک خود دارید، او را پیش افراد مختلف نگذاشته و تنها از یک مراقب استفاده نمایید. عوض کردن مراقب یا پرستار در کودک احساس نا امنی ایجاد کرده و به او احساس دوست نداشتنی بودن می دهد.

راه های بهبود ترس جدایی در هنگام رفتن به مدرسه

در مواقعی که ترس جدایی کودک به شکل طبیعی می باشد، برای بهبود شرایط او می توانید از راهکارهای زیر استفاده نمایید :

صحبت کردن درباره مدرسه : قبل از رفتن به مدرسه با کودک درباره روند مدرسه، لحظات خوب و لذت های مدرسه و علت ماندن کودک در مدرسه صحبت نمایید و حس مثبت در او را تقویت کنید. همچنین نیاز است تا از فرزند خود درباره ترس ها و نگرانی هایی که از رفتن به مدرسه دارد، سوال کرده و به احساس ها و حرف های او در این زمینه خوب گوش دهید. درک کردن کودک باعث شده تا او به مرور احساس آرامش بیشتری داشته و بیشتر نسبت به حرف های شما احساس اعتماد پیدا کند.

هرگز احساسات کودک را سرزنش نکنید : این موضوع را در نظر داشته باشید که کودک شما در هیچ کدام از مشکلات روحی خود مقصر نبوده و بنابر این نباید بابت هیچ احساسی او را سرزنش نمایید. نیاز است تا ترس جدایی و احساسات دیگر او را به رسمیت شناخته و آنها را برای او به شکل جمله بازگو کنید. مثلا می توانید بگویید می دانم که جدا شدن از من برایت سخت است و به همین دلیل ترسیده ای. این موضوع باعث شده تا کودک حس همزاد پنداری و درک شدن داشته و نسبت به حس های خود احساس پذیرش داشته باشد.

آشنایی کودک با معلم هایش : برای آشنایی کودک با معلم، مدرسه و حتی همکلاسی هایش با او وقت بگذرانید. در زمان هایی به غیر از تایم مدرسه با کودک خود به اطراف مدرسه، داخل آن، کلاس ها و به پیش معلمین رفته و او را با این محیط ها آشنا نمایید. در موقعی که کودک شما همراه تان به این محیط ها برود، احساس نزدیکی بیشتری را با مدرسه داشته و برای او امنیت شکل می گیرد. حتی در مواقعی می توانید هدیه کوچکی برای کودک تهییه کرده و از معلم خود بخواهید تا آن را به کودک داده تا ارتباط اولیه خوبی با معلم خود داشته باشد.