با کودک لوس چکار کنیم؟ نحوه جلوگیری از لوس شدن کودکان

کودک لوس یکی از مشکلات والدین در زمان تربیت نادرست فرزند خود می باشد که در بیشتر مواقع والدین این مشکل را به دلیل برخورد نادرست خود ندانسته و علت لوس شدن فرزندشان را نمی دانند. کودک لوس معمولا در برابر افراد بزرگسال خود دارای رفتار گستاخانه ای بوده و با دیگران رفتار سلطه گرایانه ای دارد. کودک لوس توقع دارد که همه اطرافیان به او توجه کرده و نیازهای او را انجام دهند. همچنین ممکن است هر کاری که مایل به انجام دادن آن باشد، بصورت خودسرانه آن را انجام داده و در صورت مخالفت با او، شروع به بی تابی و گریه کردن می کند.

رفتارهای کودک لوس در دوران نوجوانی نیز منجر به آسیب به خود و دیگران شده که از جمله این موارد میتوان به عدم توانایی در کنترل رفتار، خودخواهی، اضطراب و افسردگی اشاره کرد. رعایت کردن موارد تربیتی در این زمینه به والدین کمک کرده که از لوس شدن فرزند خود جلوگیری نمایند. در این مقاله به نحوه برخورد با کودک لوس و جلوگیری از لوس شدن کودکان، می پردازیم.

بیشتر بدانید : با کودک بد دهن و بی تربیت چگونه برخورد کنیم؟

ویژگی های کودک لوس و نحوه برخورد با آنها به چه صورت است؟

روانشناسان توجه بیش از اندازه به نیازها و خواسته های کودک را دلیل بر لوس شدن او می دانند، بر آورده کردن نیازهای کودک در هر زمینه ای و اجازه دادن آزادانه هر رفتاری در کودک باعث شده تا در نهایت کودک لوس شود. کودکان لوس در مقابل سختی ها بسیار حساس بوده و دارای طاقت کمی می باشد و با کوچکترین موضوعی ناراحت می شوند.

مهیا بودن همه شرایط برای آنها باعث شده تا تجربه لذت ها برای کودک لوس بی ارزش و پیش پا افتاده باشد. واگذار نکردن هیچ گونه مسئولیتی بر روی دوش فرزندان، باعث شده تا آنها نسبت به انجام هیچ نوع کاری احساس مسئولیت نداشته و والدین نیز از شدت علاقه به آنها، تمام کارها را خودشان انجام داده و آنها را لوس و بی مسئولیت بار بیارند.

یکی از روش های موثر در برخورد با کودک لوس این است که قوانین درست و معینی را برای او خود تعیین کرده و در انجام این قوانین پایبند باشید، تا رفتار کودک به مرور اصلاح شود. این موضوع مهم است که هر دو والدین قوانین را بصورت یکسان انجام داده و رفتار متفاوتی صورت نگیرد، چرا که در این صورت کودک از والدی که به اصطلاح کوتاه آمده و آسان تر می گیرد، برای رسیدن به خواسته های خود، استفاده می کند. همچنین نیاز است تا والدین دلیل این قوانین را به کودک توضیح داده و عواقب انجام ندادن آن را نیز بصورت واضح بیان نمایند.

این نکته را در نظر داشته باشید که قوانین تعیین شده باید در حد توانایی های کودک بوده و مثبت باشند. همچنین در زمانی که کودک شما قوانین را انجام می دهد او را تشویق کرده و برای تشویق او، از خرید هدایای گران قیمت خودداری نمایید. همچنین کودک خود را در ناز و نعمت بزرگ نکرده و اجازه دهید تا او طعم سختی ها و پستی ها و بلندی های زندگی را بچشد.

چگونه می توانید از لوس شدن فرزندمان جلوگیری نماییم؟

برای جلوگیری از لوس شدن فرزندتان و همچنین ادامه روند لوس بودن او، باید در مرحله اول خودتان این تصمیم را بگیرید که دست از لوس کردن فرزند خود بردارید. زمانی که والدین در این کار مصمم بوده و تغییر ایجاد نمایند، کودک لوس نیز سریع تر بهبود یافته و از لوس بودن دست بر می دارد.

در مواقعی که کودک شما شروع به لج کردن می کند، به جای تهدید کردن او و ایجاد داد و فریاد، دلیل رفتارش را از او بخواهید و رفتار آرامی داشته باشید.

از گفتن صحبت هایی که بر روی کودکتان تاثیری ندارد، دوری کنید و به جای آن رفتارهای محکم و مصمم را جایگزین نمایید.

از تشویق و تنبیه کردن های به جا استفاده نمایید. تنبیه شما باید مطابق با رفتار نادرست کودک بوده و خشونت آمیز نباشد. همچنین در مواقعی که کودکتان کار درستی انجام داده است، از تشویق های کلامی و گاهی هدیه های کوچک استفاده نمایید.

در مواقعی که کودکتان با گریه کردن می خواهد به خواسته خود برسد، با او رفتار قاطعی داشته و با هر نوع گریه و جیغ زدنی او را به خواسته اش نرسانید. همچنین در مواقعی که بابت موضوعی به کودک خود نه می گویید، سر حرف خود مانده و نظر خود را در این زمینه تغییر ندهید، چرا که این تغییر رفتار باعث می شود کودکان از این موضوع برای رفتارهای بعدی سو استفاده نمایند.

بیشتر بدانید : با وابستگی بیش از حد کودک چکار کنیم؟

چه کودکانی در معرض لوس شدن قرار دارند؟

شخصیت کودک از همان ابتدای کودکی او شروع به شکل گرفتن کرده و تحت تاثیر تربیت والدینش شکل می گیرد. والدینی که همه خواسته های کودک را بدون در نظر گرفتن عواقب آن برآورده می کنند، منجر به شکل گیری کودک لوس و خودخواه در شخصیت فرزندشان می شوند. اما بعضی از مواقع کودکانی هستند که به دلیل شرایط زندگیشان، در معرض بیشتری از لوس شدن قرار دارند.

1. کودکانی که تک فرزند می باشند معمولا در مقایسه با کودکانی که دارای خواهر و برادر هستند، بیشتر در معرض لوس شدن می باشند.
2. کودکانی که دارای بیماری خاصی بوده و نباید به آنها اضطرابی وارد شود.
3. خانواده هایی که بعد از چند فرزند پسر، یک دختر به دنیا آمده و برعکس
4. والدینی که خودشان در زمان کودکی دارای کمبودهایی بوده و نمی خواهند فرزندشان هیچ گونه کم و کسری داشته باشند و همه خواسته های فرزندشان را بی چون و چرا مهیا می کنند.