با فرزندان دچار بلوغ زودرس چگونه رفتار کنیم؟

بلوغ زودرس به حالتی گفته می شود که نوجوان، زودتر از سن معمول دچار بلوغ شده است. در فرآیند عادی بلوغ معمولا دختران بین 8 تا 13 سال و پسران بین 9 تا 14 سال دچار بلوغ می شوند و در مواقعی که بلوغ زودرس شکل می گیرد، دختران در کمتر از 8 سال و پسران در سن کمتر از 9 سال نشانه های بلوغ در آنها ظاهر می شود. این موضوع می تواند منجر به بروز مشکلاتی برای نوجوان و خانواده او شده و در واقع تغییرات فیزیولوژیکی و جنسی او، سریع تر از تکامل مغز شکل گرفته است. در این مقاله می خواهیم به شما کمک کنیم تا اگر در نقش والد قرار دارید و فرزندتان دچار بلوغ زودرس شده است، به چه نحوی بهتر است با او برخورد نمایید.

بیشتر بدانید : روش های جلوگیری از بلوغ زودرس نوجوانان

چگونه با فرزند دچار بلوغ زودرس برخورد نماییم؟

رابطه بین والد و فرزند از زمان تولد او شکل می گیرد و در صورت داشتن رابطه ای سالم و امن، در زمان بلوغ نیز این ارتباط می تواند به خوبی پا برجا باقی بماند. در مواقعی که بلوغ شکل می گیرد، رفتار و خلق و خوی فرزندتان نیز تغییر می کند و ممکن است فرزند مطیع و خجالتی شما به یکباره به فردی پرخاشگر و عصبی تبدیل شود. این تغییرات در مواقعی زیاد بوده و در مورد فرزندانی که دچار بلوغ زودرس می باشند، این تغییرها زودتر از انتظار والدین است و همچنین از نظر فیزیکی هنوز فرزندتان کودک محسوب می شود و ممکن است شما آمادگی اینگونه تغییرات برایتان سخت باشد. در کنار این موضوعات نیاز است تا شما رابطه خود را با فرزندتان به گونه ای حفظ کنید، تا در مواجه با جامعه دچار آسیب و خطرات نشود.

بیشتر بدانید : طرز برخورد با پسران در سن بلوغ

نشانه ها و علائم بلوغ زودرس چیست؟

دوران بلوغ مانند یک طوفانی می باشد که می تواند به یکباره تمامی طرز فکرها و رفتارهای شخص را عوض نماید. همچنین در این سن ترشح هورمون های جنسی توسط غده هیپوفیز صورت گرفته و این موضوع باعث تغییرات زیادی از نظر جنسی برای دختران و پسران می شود. چه در زمانی که بلوغ بصورت زودرس اتفاق افتد و چه در مواقعی که بلوغ دیررس رخ دهد، عواملی مانند وراثت، آب و هوا، نژاد، نوع تغذیه و وزن می تواند در آن نقش داشته باشد.

برخورد صحیح والدین در زمان بلوغ زودرس باید به چه صورتی باشد؟

در مواقعی که متوجه تغییرات ناگهانی بلوغ در فرزندمان شدیم، درک و آگاهی داشتن در این زمینه می تواند منجر به مدیریت بهتر این موضوع شود. بنابر این نیاز است تا درباره بلوغ و نحوه عملکرد آن در بدن اطلاعاتی داشته باشیم. نکته مهم بعدی این می باشد که بپذیریم که فرزندمان دیگر کودک نبوده و او یک نوجوان می باشد که در مرحله بلوغ قرار دارد. بنابر این نه یک کودک محسوب شده و نه هنوز یک فرد بالغ است. درک همین موضوع می تواند بسیاری از مشکلات را در خانواده از بین برد. همین که فرزندمان با داشتن جسمی کودکانه، دارای ذهنی در حال بلوغ و رشد است، برای او تضاد داشته و او را دچار مشکلاتی می کند.

قدم بعدی آموزش و پاسخ درست درباره مسائل جنسی می باشد. در هر دوره ای از رشد کودک، با توجه به سن و درک او از این موضوع نیاز است تا با رعایت اصول روانشناسی به سوالات و مسائل جنسی بپردازیم و این موضوع را در نظر داشته باشید که در صورت پاسخ ندادن به این مسائل، فرزند شما جواب آن را از طریق های دیگری پیدا می کند. می توانید در سنین 10 سالگی به تفاوت های دستگاه تناسلی مرد و زن و چگونگی تولید مثل در انسان بپردازید. اگر این موضوعات بصورت صحیح به فرزندتان آموزش داده شود، او برای جواب های خود به دوستان و یا اینترنت رجوع نکرده و مشکلاتی در این زمینه برای او بوجود نمی آید.

یکی دیگر از چالش های مربوط به سن بلوغ داشتن پرخاشگری های نوجوانان و از کوره در رفتن هایشان می باشد. تغییر در خلق و خوی آنها به واسطه ترشح هورمون های مختلف در بدنشان، یک موضوع طبیعی می باشد. اما اگر این تغییرات دردسر ساز باشد، حتما نیاز است تا با یک روانشناس درباره آن صحبت نمایید. این نکته را در نظر داشته باشید که در صورت طبیعی بودن این رفتار، سعی در درک او داشته و او را به هیچ وجه بابت این رفتار طرد نکرده و یا رفتار سختگیرانه ای برای او قائل نشوید. شما می توانید بعد از فروکش کردن خشم او، در محیطی آرام درباره مشکلات و ناراحتی هایش گفتگو نمایید.

درباره مسائل احساسی و عشق های مربوط به این دوران نیز، نباید با برخورد تند با او رفتار کنید، اجازه دهید تا او بتواند به راحتی احساساتش را با شما در میان گذاشته و شما نیز یک شنونده خوب باشید. شنونده خوب بودن یعنی اجازه دهیم تا طرف مقابل حرف هایش را تا آخر بزند و صحبت او را قطع نکنیم. همچنین اجازه دهیم تا حرف هایش کامل تمام شود و بعد از آن پاسخ یا راه حل ارائه دهیم.

 این نکته را در نظر داشته باشیم که اگر در حین صحبت او متوجه کاری از نوجوانمان شده ایم که برای ما خیلی ناراحت کننده می باشد، باید سعی کنید تا عکس العمل خود را کنترل نمایید. اگر با گفتن حقیقت با او رفتار ناعادلانه و یا تنبیهی انجام دهید، نوجوان شما رابطه خود را با خانواده قطع کرده و این خلا را با دوستان خود پر می کند. بنابر این نوع برخورد و گفتگوی شما در این سن بسیار مهم می باشد.